Toprağın üretken sesini,
Çiçeklerin yeşeren tomurcuğunu,
Börtü böceğin aşka seslenişlerini,
Dinledikçe anlıyorum: Anadolu’yum.

Dağların kartal doruklarını,
Deryaların derin yanlızlıklarını,
Çınarların kadim tarihini,
Duyumsadıkça anlıyorum: Anavatan’ım.

Çocukluğumun süt kokusunu ,
Gençliğimin yiğit cesaretini ,
Öpülesi ,güzelim pamuk ellerini
Yitirdikçe anlıyorum: Yalnızım.

02.11.2010 İSTANBUL