Sabırla bekledim seni onbir ay,
yanında güzelim baharı getiren,
ince ve narin bedeninin üzerinde
ipekten teninle,
suya susamış dudaklarınla,
yakıcı ışıktan yüzünle;
varlığımsın,kırılganlığımsın,
hasretimsin,aşkımın çiçeğisin.

Güzellik parıldar renklerinde,
sevgiler coşar yapraklarında.
Bir güzel bahçe;ışıklar saçılır
altı yaprağından.
Tebessümümsün,yakınlığımsın,
yaşanılan aşkımın adısın;
Yaşam sevincimin gerçeğisin.

Her bahar seni gördüğümde;
gerçeklerim mutlu düşlere,
boş rüyalarım rengarenk lalelere,
yalnız bakışlarım tatlı gülüşlere döner;
uğruna can verilecek bir lale yaşar içimde.
Yaşama sevinci vurur kalbimin duvarlarına.
Kırılgan yapraklarında düşler getirirsin.

Dinle;laleler ağlıyor, hissediyor musun?
Aşkımıza ağlamayan tek bir lale kalmadı.
Lale zamanı aşkını gözleyen ben ;
Lalesine kavuşamayan İstanbul kadar yalnız.
Rüzgarlara kapılan hüzünler ağlar
kalbimin köşelerinde,gelmezsen eğer;
ve yas tutar gibi, bir mezar başında
Laleler solar İstanbul bahçelerinde.

02.03.2011 İstanbul