İnsanlığın qaranlıq çağlarında
Düşünən insanlar,yaradan əllər,
Oxuyan beyinlər,söyləyən dillər
Qorxu sığınacaqlarında otururdı,şam işığında.
Təşkilatlanmış cəhalət qarşısında,
Tək-tənhalıqda,qaranlıq sığıncaqlarda,
Qorxub oturmaq yox,artıq!
Günəşin aydınlatdığı göyüzü altında,
Azğın dalğaların vurub çırpdığı sahildə
Yalın ayaqla aydınlığa qaçmaq var;
Sonu cəhalətin tətiklədiyi,
Gəlməkdə olan dalğalara qapılıb
Diri-diri boğulmaq olsa belə.

Düşünən insan günəşə çıxıb,
Dalğalar qapılmaq naminə belə,
Günəşli sahildə qaçmağa başladı.
və milyarlarla aydınlanmış insan
Qəhrəmanların səbirlə yerləşdirdiyi
Sərin və sakit sahildə yeriyirlər.
Adsız qəhrəmanların hədiyyə etdiyi
Aydınlıq bir dünyada yaşayırlar.
Qaranlığın cəhalət yüklü dalğaları
Əbəs yerə çalışmasın yox edə bilməz,Aydınlığı…
Təkrar qaranlığa sığınmaq yox!
Qorxan ürəklərdən çox
Düşünən,yaradan,paylaşan insanların
Aydınlığına ehtiyacımız var.

Uyarlayan : Ayşen Savadova

Fotoğraf : Çetin Bayramoğlu