Bulutlarla gökyüzü kızıla dönüyor,
Rengarenk çiçeklerle kaplanmış deniz.
Etrafımı saran rüzgar ne kadar sert esiyor!
Deniz üzerinde martılar çığlık çığlığa.
Tanyeri neden hüzünlü , gözlerim gibi bulanık ?
Vedalaşan aşıkların gözyaşları gibi paramparça kalbim.
Şanssızlığım bu kadar geç tanışmamız,
Kalbimi yasa boğuyor, senden bu kadar tez ayrılmak.
Dolaştığın sokaklar ne kadar ırak olursa olsun
Rüyalarım seni unutmaz.
Ne yapmazdım ki?
Batan sonbahar güneşini tutabilseydim,
Öpüp, okşar sana yollardım.
Kokusunu içine çeker, hayalimde seni yaşardım.
Aşkın rüyalarımı ele geçirdi.
Uzak kalmanın hüznünü şimdi yaşamalı.
Veda busesi dudaklarıma konduğunda
Kalbim artık atmıyordu.

Kim bilir, Kim bilir? Keder dolu gecelerimi.

20.03.2022 – İstanbul