Şəhər və Mən

Şəhər yatmışdı
5.15 qatarı stansiyaya çatanda
Stansiyanın pilləkənləri oyanırdı.
Avara qağayı, dimdiyində simit dişləməsi
Dənizdən əsən küləklə
O, dokda gəzirdi
Bir gözü gecələyən balıqçıda.

Həftənin cilovu səndən darıxmışdım
Ağlıma gəlirsən, bu həftə gəlməli idin.

Gəmi yatmırdı
Şəhərə rəğmən sərgərdan gəzirdi.
Gecə üzlü insanlar ac gəzir
Göz qamaşdıran sevgi sevərlərlə.
Mədəsi tox olmasına baxmayaraq, kürəyi bərkdir
Səyyahları qucaqlayır, yatırdı
Yorğun əllər.

Səni izləyirdim, yollarına güllər tökürdüm
Bəlkə gəldin, bəlkə də gələrdin.

Günəş çıxırdı
Ay dolaşan kimi yorğun gözlərlə
Qolaltı dərsliklər
Yosun qoxuyan balıq pullu dalğalar
Qamış cığırları ilə gedən qoca başlı insanlara
Günəş müjdələndi
Əmək intensiv yaş yollar.

Mən səni gözləyirdim, sən nöbətdən çıxacaqsan,
Kor qaranlıq gecədən bəri bir daha gəlmədin.

23.2.1983 İstanbul

Bilinmeyen adlı kullanıcının avatarı

About Çetin Bayramoğlu

Şairim , insanım.
Bu yazı Azerbaycan Türkçesi içinde yayınlandı ve olarak etiketlendi. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Yorum bırakın