Yağmur olsam bilirdim nereye düşeceğimi
Güneş olsam bilirdim ne zaman doğacağımı

Ta içime bakıyor gecenin yıkıcı karanlığı
Geçmeyi bilmeyen dakikaların yalnızlığı

Boyun eğmeyecek kadar dik başlı ruhum
Gölgelerden ağ içine yakalanmış huzurum

Karanlık sulara ağır ağır batan yırtıcı gemi
Kendi yuvasından atılmış, izliyor gölgemi.

15.08.1982 İstanbul