Category Archives: Öykü

“Sonbahardaki her bir yaprak, hayatın gerçek anlamını içinde saklar.” Nuray Bir gün İstanbul’un merkezinde bulunan Gezi parkında, asırlık çınar ağaçları altında yürüyordum. Bir şiiri arıyordum, günlerdir o şiir bana görünmemiş, kendini saklamıştı. Şehrin gürültüsü dikkatimi dağıtıyor, yüreğim ve beynim isyan … Okumaya devam et →

“Bulutlu havanın altındaki deniz drama gibi…” Nuray Martılar dekoru hazırlıyor, deli dolu, oraya buraya koşturarak. Biri yere düşürüyor gagasındakini; kırılmış bir kalp. Kıyıdaki İki sevgili birbirilerine gösteriyorlar, diyorlar “hiçbir zaman birbirimizin kalbini kırmayacağız değil mi?” Bir sandal kıyıya yanaşıyor, sandaldan … Okumaya devam et →

Pencereden bahçedeki hareketliliği gözleyen M. Sağaltım evinin küçük ve tek kişilik odasında derin yalnızlığını yaşamaktaydı. Odaya giren hemşireye sorgulayan gözlerle bakıyordu. M. Cep telefonunu aldı ve acemice tutarak konuşmaya başladı. M. eşi F. yi bir kaç yıl önce kaybetmişti. Yurtdışında … Okumaya devam et →

N’in günlerdir uykusuz kalmasına, acı çekmesine neden suçlu genç bu sözler karşısında çaresiz kalmıştı. Cevap veremiyor, sadece acı çektiğini ifade etmek için iniltiye benzer bir ses çıkarıyordu. N.’i hipnotize eden doktor danışanını uyandırmak veya biraz daha içini dökmesine izin vermek … Okumaya devam et →

Dışarda yer yerinden oynuyor, kurşuni gökyüzü ruhları bunaltmış, çiseleyen yağmur bütün şiddeti ile devam ediyordu. Gün yağmurla başlamış, yağmurla devam ediyordu. N. son kolye serisi için günlerdir çizimler yapıyor, sahibi olduğu atölyede örnek ürünler ürettiriyordu ama sonuç beklediği gibi olmuyordu. … Okumaya devam et →