Tag Archives: UMUDUMLA…

Kendimi görüyorum, özümün dışındayım. Ormandayım, yok olan ağaçlara ağlıyorum. Kopkoyu karanlık içindeyim. Düşünüyorum, duyuyorum ağaçları. Duyuyorum dışımdaki beni, Görüyorum seni, gül beyaz yüzünü. Her sabah yüreğime sıkılıyor Kapkaranlık mermi, hissediyorum. Kulaklarım duymuyor, sıkılan çığlıkları. Kendimin dışındayım, görüyorum. Duyuyor ve isyan … Okumaya devam et →