Yükseklere Kaçan Çiçekler

034 (2)

Şafağın mavi ışığı altında
Solan çiçeklere hüznümü akıttım
Bir yanım martı, bir yanım bulut.

Yüceler yücesi günün gülümsemesi
Yaban çiçeklerini sessiz okşarım
Bir yanım sen, bir yanım gözlerindeki umut.

Okunan ezanlar, şahittir secde eden insanlar;
İstanbul’da yol yorgunu, damlayan kalbim
Bir yanım yükseklere kaçan çiçekler, bir yanım sükut.

03.12.2013 İstanbul

—-
PS: Kaybolan çiçekler için bir Japon efsanesi:
Japon balıkçılarından en bilge olanları, insan daha üst bir insanlık mertebesine yükselene değin çiçeklere kaçmalarını tembih ederler. Belki de cennete kaçtılar?

Bilinmeyen adlı kullanıcının avatarı

About Çetin Bayramoğlu

Şairim , insanım.
Bu yazı Sevda şiirleri, İstanbul şiirleri içinde yayınlandı ve olarak etiketlendi. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Yorum bırakın