Category Archives: İstanbul şiirleri
Tek dileğim..
. Yaşanmışlıklarım ve emeğim, ağlayan yüreğim Kadrini bilmediğim geçmişim, sızlayan hasretim Gözyaşı döktüğüm yıllar, size uzatıyorum ellerimi Kurak toprak anılar, teslim ediyorum hayallerimi Nasılda kırılganım, gün batımının renklerinde Akşamın karanlığı çökmüş, bir başınayım deryalarda Ara sokakların Arnavut kaldırımları kadar çileli … Okumaya devam et
Devam…
Gülen yüze, nefes almaya , Yaşamaya, şiir yazmaya Esinlenmeye, sevgi dermeye Daha fazla, daha içten İlham perileri ile devam Ah o güzel hissiyat ile devam O sevdiğim anlama kavuşarak devam Bükülmeyen kişiliğimle, Teslim alınamayan vicdanımla, Devrimci hayatla oluşmuş bilincimle, O … Okumaya devam et
Dörtlükler
Bahara yağmur düştü, aşkın bahanesi dört mevsim Kuşlar benim umudum, güneş benim yaşam sevincim Sevgin yoksa gözyaşlarımda; güneş yetmez yolumu aydınlatmaya Güneşin yağmurunda İstanbul, martı kanadında Haliç’im 10.08.2013 İstanbul
Yükseklere Kaçan Çiçekler
Şafağın mavi ışığı altında Solan çiçeklere hüznümü akıttım Bir yanım martı, bir yanım bulut. Yüceler yücesi günün gülümsemesi Yaban çiçeklerini sessiz okşarım Bir yanım sen, bir yanım gözlerindeki umut. Okunan ezanlar, şahittir secde eden insanlar; İstanbul’da yol yorgunu, damlayan kalbim … Okumaya devam et
Yatıyorum toprak karanlığında
Bıraktım seni Öylesine karanlıkda Kulaklarında şiirlerim Nefesim sende artık Yüreğim yollarda Sardı geceyi kalleş karanlık İstanbul uzak , ben sensizim Yollardayım ağustos akşamında. 3-5 gece nöbeti Gözlerim senin gözlerin Nöbetlerim gece sessizliği Kurşun dolu geleceğim Göz göz açılmış yaralarım Kanayan … Okumaya devam et
İstanbul’da Yağmur Yağıyor
Dışarda yağmur yağıyor, Mutluluk bulvarında. Arıyorum gerçeği, yaşamak için Gerçeğin çiçekli bahçesinde. Seni soruyorum kuşlara. Kinden uzak, utançtan uzak, Korkusuzca yaşıyorum. İyiliklerimi büyütüp büyütüp, Sen bulasın diye, Sokaklara salıyorum. Gençleşiyorum, mücadeleyle. Güzelleşiyorum, seninle. Başarmak istiyorum, başaracağım. Bayağı gölgelerin zayıf seslerini … Okumaya devam et
İSTANBUL SABAHLARI
Bir kuş kanat çırpar Ürkek ürkek atar zaman Nefes nefes kokar Haliç’te an Avazı çıktığınca bağırır Güneş ve İstanbul bulutları. Bir çift el buluşur Bir çift göz tutsak olur Bir gemi el sallar Haliç’te tatlı tatlı gülümser Kanadı açılmış İstanbul … Okumaya devam et
Ne zaman sana gelsem
Ne zaman sana gelsem İstanbul kadar çoktun Kendine de yetiyordun bana da … Seninle birlikte ben de çoğalırdım Yüzüme gülümserdin, yüreğime de … Seninle ben çocuklaşırdım Seninle ben mutluydum,huzurluydum Gözlerinde okuduğum bir şey vardı Bana anlatmazdın , biri vardı… Ne … Okumaya devam et
İKİMİZİN TÜRKÜSÜ
Aslında ben ve sen, her ikimiz Hep böyleydik anılarımızda: Birbirimizi anlıyorduk, seviyorduk Aslında çocuktuk, yüzü pembeleşen El ele tutuşan gülen yüzlerdik, Kanı kaynayan çapkın gençlerdik Sen ve ben, güzelleşen her ikimiz. Ne güzel birlikte yürürdük sessiz Yürüyüşümüz bahar esintisiydi Gülüşümüz … Okumaya devam et
BENİ İSTANBUL’DA BUL
Beni İstanbul’da bul Özlüyorum , gözlerin İstanbul Kayboluyorum , gözlerin İstanbul Sor , soruştur… mapushane kapısı (eylemim sensin) hastane odası (yaram sensin) Taksim meydanı (yalnızlığım sen..) Bul , buluştur… Koş gel , beni İstanbul’da bul Sen oluyorum , gülüşün İstanbul … Okumaya devam et