Uzun Gece…

gölcük

Gece karanlığında, sis altındaydım
Upuzun gecede, çığlıklar arasında
Karanlık ve yalnız, anılarımla baş başa
Sonsuz sessizlik yoldaşımdı, lanet gecede

Yaşadığım bin yıllık yalnızlığımdı
Kıpkırmızı ışıklar yanıyordu gözlerimde
Yolun derin çığlıklarında yürüyordum,
Ağlaşıyordu ruhlar, sokakta, yanı başımda

Yıkılan minareler, yok olan canlar
Çaresiz çığlıklar ölüyordu birer birer
Ölüm kusuyordu gece, uğulduyordu sokaklar
Hayatımın kabusundaydım ağustos gecesinde

18 Ağustos 1999 – İstanbul
17 Ağustos 2014 – İstanbul

17 Ağustos 1999 Gölcük depreminde kaybettiğimiz vatandaşlarımızın anısına…

About Çetin Bayramoğlu

Şairim , insanım.
Bu yazı Diğer şiirler içinde yayınlandı ve , , olarak etiketlendi. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.

Yorum bırakın